Verhaaltje 4
Door: Susan Wolthuis
Blijf op de hoogte en volg Susan
17 Februari 2014 | Hong Kong, Tai Po
Lei Ho,
Chinees nieuwjaar (lees: vakantie) is me goed bevallen. Traditioneel eten proberen, leeuwen en draken dans optredens aanschouwen, vuurwerk bekijken vanaf een rooftopbar, de omliggende eilanden van Hong Kong bezoeken, wensen uitspreken tijdens het wensfestival die mij geluk gaan brengen het komende jaar, een heus KATTENCAFE bezoeken (Jawel!), traditionele rode envelopjes met geld ontvangen en naar ShenZhen (Mainland China). Hoogtepuntje op taalgebied: Voor het eerst heeft de taxichauffeur het adres van de campus begrepen in mijn gebrekkige Cantonees. Daarnaast kan ik nu op basis niveau het Chinese bordspel Mahjohng spelen en mijn volgende doel is Chinees schaken onder de knie krijgen. Cultuur snuiven gaat me dus goed af. Gelukkig heb ik veel te veel tijd en is er ook tijd voor in de zon zitten en ontbijten met uitzicht op de bergen. Nu dachten we de koudste dagen al te hebben gehad, is het tegendeel bewezen. Waar het eerst 25 graden was en iedereen in korte broek beweerde dat het veel te warm zou zijn voor februari, was het de afgelopen dagen nog maar 5 graden en is het opeens de koudste periode die Hong Kong heeft mogen beleven in 20 jaar. De weergoden hebben geloof ik ruzie want zit nu weer op mijn balkonnetje in de zon met zo'n 20 graden terwijl ik vannacht bijna bevroren was.
Anyhow, mijn praatjes over het weer bewijzen wel weer dat ik niet zo belachelijk veel bijzonders beleef. Simpel als ik ben geniet ik van koffie, zon, muziek en gezelschap. Meer heb ik niet echt nodig en Hong Kong is awesome dus is het niet zo moeilijk om blij te zijn. Boodschappen doen is al best een missie omdat hoe westers HK ook is, het toch Chinees blijft en het de normaalste zaak van de wereld is dat je koeienmaag en haaien of schilpaddentjak kan kopen op de markt. Ook slangen, spinnen en schorpioenen blijven niet ongedeerd. Chinezen eten dus simpelweg alles. Een van mijn docenten grapte dat als Adam en Eva Chinezen zouden zijn geweest, dat de slang op de barbecue zou worden gegooid, dat we het hele verleiding gebeuren zich nooit zou hebben ontwikkeld en dat iedereen nog in zijn nakie rond zou lopen.
Persoonlijk zou ik dat meer relateren aan Mainland China, want ik heb het verschil wel kunnen merken tijdens ons tripje naar Shenzhen. Geen mens die Engels spreekt, er wordt gespuugd en gegorgeld op straat en de boel ziet er een stuk viezer uit. Gewend aan buitenlanders zijn ze ook niet dus foto's worden ongevraagd gemaakt. Pluspuntje: gratis drankjes tijdens het stappen want Caucasians hoeven niet echt te betalen. Daarnaast werken Facebook en de helft van de websites niet. Allemaal in control by the government. Het verschil was tof om te zien en ik ben blij dat ik een stukje China heb mogen beleven. Terug in Hong Kong voelde wel echt als thuis komen. Dit is nu mijn thuis en ben blij dat ik hier voorlopig nog mag blijven.
Liefs,
Susan
Chinees nieuwjaar (lees: vakantie) is me goed bevallen. Traditioneel eten proberen, leeuwen en draken dans optredens aanschouwen, vuurwerk bekijken vanaf een rooftopbar, de omliggende eilanden van Hong Kong bezoeken, wensen uitspreken tijdens het wensfestival die mij geluk gaan brengen het komende jaar, een heus KATTENCAFE bezoeken (Jawel!), traditionele rode envelopjes met geld ontvangen en naar ShenZhen (Mainland China). Hoogtepuntje op taalgebied: Voor het eerst heeft de taxichauffeur het adres van de campus begrepen in mijn gebrekkige Cantonees. Daarnaast kan ik nu op basis niveau het Chinese bordspel Mahjohng spelen en mijn volgende doel is Chinees schaken onder de knie krijgen. Cultuur snuiven gaat me dus goed af. Gelukkig heb ik veel te veel tijd en is er ook tijd voor in de zon zitten en ontbijten met uitzicht op de bergen. Nu dachten we de koudste dagen al te hebben gehad, is het tegendeel bewezen. Waar het eerst 25 graden was en iedereen in korte broek beweerde dat het veel te warm zou zijn voor februari, was het de afgelopen dagen nog maar 5 graden en is het opeens de koudste periode die Hong Kong heeft mogen beleven in 20 jaar. De weergoden hebben geloof ik ruzie want zit nu weer op mijn balkonnetje in de zon met zo'n 20 graden terwijl ik vannacht bijna bevroren was.
Anyhow, mijn praatjes over het weer bewijzen wel weer dat ik niet zo belachelijk veel bijzonders beleef. Simpel als ik ben geniet ik van koffie, zon, muziek en gezelschap. Meer heb ik niet echt nodig en Hong Kong is awesome dus is het niet zo moeilijk om blij te zijn. Boodschappen doen is al best een missie omdat hoe westers HK ook is, het toch Chinees blijft en het de normaalste zaak van de wereld is dat je koeienmaag en haaien of schilpaddentjak kan kopen op de markt. Ook slangen, spinnen en schorpioenen blijven niet ongedeerd. Chinezen eten dus simpelweg alles. Een van mijn docenten grapte dat als Adam en Eva Chinezen zouden zijn geweest, dat de slang op de barbecue zou worden gegooid, dat we het hele verleiding gebeuren zich nooit zou hebben ontwikkeld en dat iedereen nog in zijn nakie rond zou lopen.
Persoonlijk zou ik dat meer relateren aan Mainland China, want ik heb het verschil wel kunnen merken tijdens ons tripje naar Shenzhen. Geen mens die Engels spreekt, er wordt gespuugd en gegorgeld op straat en de boel ziet er een stuk viezer uit. Gewend aan buitenlanders zijn ze ook niet dus foto's worden ongevraagd gemaakt. Pluspuntje: gratis drankjes tijdens het stappen want Caucasians hoeven niet echt te betalen. Daarnaast werken Facebook en de helft van de websites niet. Allemaal in control by the government. Het verschil was tof om te zien en ik ben blij dat ik een stukje China heb mogen beleven. Terug in Hong Kong voelde wel echt als thuis komen. Dit is nu mijn thuis en ben blij dat ik hier voorlopig nog mag blijven.
Liefs,
Susan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
